| Liczba godzin: |
15
|
| Limit miejsc: |
(brak limitu) |
| Zaliczenie: |
Zaliczenie na ocenę |
| Rygory zaliczenia zajęć: |
zaliczenie na ocenę
|
| Literatura uzupelniająca: |
Franczyk A., Krajewska K. (2007), Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju, Kraków: Wydawnictwo „Impuls”.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne (2000). Rozdział V, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne "Vesalius" Instytut Psychiatrii i Neurologii, Kraków-Warszawa.
Kielin J. (2007), Profil osiągnięć ucznia. Przewodnik dla nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych, Gdańsk: GWP.
Morrison J. (2016) DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Psychiatria dzieci i młodzieży, red. I. Namysłowska (2015), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Część kloiniczna rozdziały 7- 19.
Pytlarczyk J. (2007), Diagnoza rozwoju dziecka podstawą planowania procesu edukacyjnego w przedszkolu i szkole, Warszawa: Wydawnictwo „JUKA”.
Rekomendowane programy profilaktyki uzależnień (2016). Warszawa, Fundacja Praesterno.
Tomczak J., (2006), Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Zabłocka M., (2009), Diagnozowanie rodzinnych uwarunkowań nieśmiałości, W: M. Deptuła (red.), Profilaktyka w grupach ryzyka. Diagnoza. Cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo PARPAMEDIA, ss. 149-168.
Zabłocka M. (2008), Przezwyciężanie nieśmiałości u dzieci, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
www.fdds.pl
www.kbpn.gov.pl
|
| Metody dydaktyczne: |
ćwiczenia konwersatoryjne
metody aktywizujące
metody dyskusyjne
metody pracy ze źródłami
metody problemowe
|
| Metody dydaktyczne - inne: |
praca z tekstem, artykułem, książką, praca w parach, praca w grupach, odgrywanie scenek
|
| Literatura: |
Gaś Z., Psychoprofilaktyka. Procedury konstruowania programów wczesnej interwencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1998, rozdz. I, II.
Grzelak J., Sochocki M. (2001) Ewaluacja profilaktyki problemów dzieci i młodzieży. Warszawa: Pracownia Profilaktyki Problemowej – Zeszyt 1 (3), część 1.
Kozłowska A. (2005) Zaburzenia życia uczuciowego dziecka problemem rodziny. Jak pomóc rodzinie i dziecku?, Warszawa, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, rozdz. 1, 2, 4, 5, 6.
Szymańska J. (2012) Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa: Wyd. CMPP-P, rozdział V.
Ostaszewski K. (2003) Skuteczność profilaktyki używania substancji psychoaktywnych. Warszawa: Wydawnictwo Scholar, rozdział 4.
Okulicz-Kozaryn K., Borucka A. (2000) Opracowywanie i ewaluacja programów promocji zdrowia psychicznego na przykładzie programu wczesnej profilaktyki alkoholowej. „Medycyna Wieku Rozwojowego” IV, Suplement 1 do nr 4.
|
| Efekty uczenia się: |
U01 - Student korzystając z wiedzy z zakresu profilaktyki potrafi w opisie sytuacji dziecka rozpoznać czynniki ryzyka i czynniki chroniące oraz zaprojektować hipotetyczną ścieżkę ryzyka rozwoju problemów w rozwoju psychospołecznym lub zaburzeń zachowania oraz wskazać przykładowe działania wraz z określeniem poziomu profilaktyki, do których one należą (K_U11);
U02- Student potrafi w oparciu o przekazaną wiedzę na temat kluczowych elementów programu profilaktycznego zaprojektować scenariusz zajęć wychowawczo-profilaktycznych adresowanych dla dzieci w wieku przedszkolnym i/lub wczesnoszkolnym (K_U22);
K01- Student potrafi identyfikować specjalne potrzeby edukacyjne dzieci wynikające z symptomów zaburzeń eksternalizacyjnych i internalizacyjnych (potrafi odróżniać jedne symptomy od drugich) i uzasadniać dlaczego te dzieci potrzebują specjalnego wsparcia w przedszkolu i szkole (K_K03).
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Student w oparciu o przekazaną wiedzę ma wykładach i konwersatoriach na temat kluczowych elementów programu profilaktycznego oraz przeczytaną literaturę podejmuje pracę nad projektowaniem scenariusza zajęć wychowawczo-profilaktycznych adresowanych dla dzieci w wieku przedszkolnym i/lub wczesnoszkolnym, a następnie prezentuje go forum grupy.
Student opracowuje scenariusz zajęć w oparciu o wiedzę o teoretycznych i empirycznych podstawach profilaktyki. Musi umieć odwołać się do uznanych psychospołecznych teorii wyjaśniających powstawanie danego zachowania u dzieci, mieć odniesienie do najnowszych wyników badań dotyczących omawianego zagadnienia/zjawiska, właściwie sformułować- zoperacjonalizować cele zajęć, dokonać właściwego doboru treści oraz metod pracy i zastosować strategie profilaktyczne, w oparciu, o które mają być osiągane założone cele oddziaływań. Opracowany scenariusz zajęć wychowawczo-profilaktycznych musi odpowiadać wymogom zaprezentowanym przez prowadzącego na konwersatorium i wykładzie. Zadanie to pozwala zweryfikować osiągnięcie efektu kształcenia U01, U02 i K01.
|
| Zakres tematów: |
1. Podstawy teoretyczne i metodyczne prowadzenia zajęć wychowawczo-profilaktycznzych w grupach dzieci. Etyczne aspekty w pracy pedagoga/wychowawcy.
2. Patomechanizm zaburzeń emocjonalnych u dzieci. Identyfikacja czynników ryzyka i czynników chroniących.
3. Sytuacje trudne a powstawanie zaburzeń zachowania u dzieci. Jak rozpoznać i rozumieć trudne zachowania dziecka? Jak pracować z dzieckiem i rodziną?
4. Budowa programu profilaktycznego - kluczowe elementy niezbędne dla prawidłowej konstrukcji klasowych i szkolnych programów profilaktycznych. Standardy jakości programów profilaktycznych.
5. Krytyczna analiza wybranych szkolnych programów profilaktycznych 5ekoemndowanych przez MENiS, PARPA oraz Fundację Dajemy Dzieciom Siłę adresowanych do grup dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.
6. Prezentacja na forum grupy autorskich scenariuszy zajęć wychowawczo -profilaktycznych opracowanych przez studentów - krytyczna analiza.
|
