Uniwersytet Kazimierza Wielkiego - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Terapia logopedyczna zaburzeń mowy 1100-Lg24TLZ-SP
Konwersatorium (KON) Semestr letni 2018/19

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Literatura uzupelniająca: Baczała, D. (2014). Umiejętności prospołeczne osób z niepełnosprawnością intelektualną [w:] Baczała, D., Błeszyński, J., red.,
Komunikacja w logopedii. Terapia, wspomaganie, wsparcie – trzy drogi, jeden cel. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, s. 25-37
Błeszyński, J. (2013). Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?.
Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
Dilling-Ostrowska, E. (2002). Patofizjologia i obraz kliniczny zaburzeń mowy u dzieci [w:]Jóźwiak, S., red., Postępy w diagnostyce i
leczeniu chorób układu nerwowego u dzieci t. 4. Lublin:Wydawnictwo BiFolium, s. 57-71.
Łuria A. R., Podstawy neuropsychologii, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1976
Metody dydaktyczne: ćwiczenia konwersatoryjne
metody aktywizujące
metody dyskusyjne
metody gier dydaktycznych
metody pracy ze źródłami
Literatura:

Baran, J., Mikruta, A., red., Umiejętności komunikacyjne osób z niepełnosprawnością: teoria,

diagnoza, wspomaganie. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, s. 195-205.

Błeszyński, J. (2010). Analiza różnicująca wybranych zespołów zaburzeń autystycznych. Zarys

rewalidacji. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Błeszyński, J., (red.). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Wydawnictwo

Impuls

Błeszyński, J. (2014). Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju. Gdańsk:

Wydawnictwo Harmonia.

Błeszyński, J., Kaczorowska-Bray, K., (red.), Diagnoza i terapia logopedyczna osób z

niepełnosprawnością intelektualną. Gdańsk:Wydawnictwo Harmonia,

Bobkowicz-Lewartowska, L. (2011). Niepełnosprawność intelektualna. Diagnozowanie, edukacja i

wychowanie. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Bogdanowicz, M. (1985). Metoda dobrego startu w pracy z dzieckiem od 5 do 10 lat. Warszawa:

Wydawnictwo WSiP.

Bogdanowicz, M., Kisiel, B., Przasnyska, M. (2005). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i

wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: Wydawnictwo WSiP.

Bondy, A., Frost, L. (2013). The Picture Exchange Communication System. Agencja Reklamowa

AGPA: Pyramid Educational Consultants of Poland.

Cytowska, B. (2013). Dziecko z zespołem Angelmana [w:] Cytowska, B., Stawarski, A., Winczura,

B., red., Dzieci chore, niepełnosprawne i z utrudnieniami w rozwoju. Kraków: Wydawnictwo Impuls, s. 217-231.

Gałkowski T., Jastrzębowska G., Logopedia pytania i odpowiedzi Tom 2 Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci i osób dorosłych,

Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2003

Herzyk Anna , Afazja i mutyzm dziecięcy. Wybrane zagadnienia diagnozy i terapii, Polska Fundacja Zaburzeń Mowy, Lublin,1992

Jastrzębowska G., Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 1998

Minczakiewicz E. M., Mowa, rozwój, zaburzenia, terapia, Wydawnictwo Naukowe WSP, 1997

Neuropsychologia kliniczna dziecka, red. Borkowska R. A., Domańska Ł.,Wydawnictwo Naukowe PWN 2007

Paluch A., AFA - SKALA Jak badać mowę dziecka afatycznego?, Oficyna Wydawnicza ,,IMPULS”,2005

Panaś R,. Terapia Dziecka z Afazją – Wytyczne dla logopedy, Centrum logopedy, 2015, nr 6

Stecko E., Zaburzenia mowy u dzieci, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2002

Styczek I., Logopedia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979

Król, M. (2010). Mózgowe porażenie dziecięce. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Krzemińska, D. (2012). Język i dyskurs codzienny osób z niepełnosprawnością intelektualną.Kraków: Wydawnictwo Impuls.

Markiewicz, K. (2004). Możliwości komunikacyjne dzieci autystycznych. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Michalik, M. (2015). Mózgowe porażenie dziecięce w teorii i praktyce logopedycznej. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Michałowicz, R. (2001). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Minczakiewicz, E. (1996). Mowa – rozwój – zaburzenia – terapia. Kraków: Wydawnictwo WSP.

Mirecka, U. (2013). Dyzartria w mózgowym porażeniu dziecięcym. Segmentalna i suprasegmentalna specyfika ciągu fonicznego a

zrozumiałość wypowiedzi w przypadku dyzartrii w mpd. Lublin: UMCS.

Obuchowska, I. (1995). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo WSiP.

Błeszyński, J., Kaczorowska-Bray, K., red., Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną. Gdańsk:Wydawnictwo Harmonia, s. 13-35.

Rakowska, A. (2003). Język, komunikacja, niepełnosprawność. Wybrane zagadnienia. Kraków:Wydawnictwo Naukowe AP.

Skoczek Anna, Mutyzm. Zagadnienia teorii i praktyki,Wydawnictwo WAM,Kraków, 2015

Styczek, I. (1979). Logopedia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe

Gałkowski, T., Jastrzębowska, G., Szeląg, E., red., Podstawy neurologopedii. Podręcznikakademicki. Opole: Wydawnictwo UO, s.

553-606.

Twardowski, A. (2005). Wspomaganie rozwoju dzieci ze złożonymi zespołami zaburzeń. Poznań: Wydawnictwo Naukowe PTP.

Milewski, S., Kaczorowska-Bray, K., Kuczkowski, J., red., Biomedyczne podstawy logopedii.Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia, s. 83-104.

Efekty uczenia się:

K-W03 Prezentuje podstawowe wiadomości z zakresu niepełnosprawności, zaburzeń mowy, czynności fizjologicznych aparatu mowy o

podłożu poznawczym, emocjonalnym, środowiskowym, neurologicznym i onkologicznym.

K-W06 Ma wiedzę w zakresie narzędzi, metod i technik stosowanych w profilaktyce, diagnostyce i terapii logopedycznej zaburzeń mowy.

K-W08 Zna anatomię i fizjologię układów: nerwowego, artykulacyjnego, oddechowego, fonacyjnego i patologiczne podłoże w

zaburzeniach mowy

K-U02 Potrafi scharakteryzować i wykorzystać narzędzia, metody i techniki stosowane w diagnozowaniu i terapii logopedycznej zaburzeń

mowy.

K-U03 Umie stworzyć narzędzie badawcze, potrafi zaproponować metodę terapeutyczną oraz prowadzić terapię logopedyczną w

zależności od rodzaju i stopnia zaburzeń mowy.

K-U04 Umie wykorzystać wiedzę z zakresu teoretycznych podstaw pedagogicznych, psychologicznych, lingwistycznych, medycznych w

terapii logopedycznej zaburzeń mowy.

K-K03 Jest otwarty na nowe formy pomocy i współpracę z innymi specjalistami oraz z rodzinami osób z problemami w komunikowaniu się

w postaci zaburzeń mowy.

K-K07 Odpowiednio określa priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania w wybranej sferze działalności

zawodowej i edukacyjnej w zakresie wspierania mowy osób z zaburzeniami.

Metody i kryteria oceniania:

prezentacja metod terapii w trakcie zajęć konwersatoryjnych

Zakres tematów:

Praca z osobą z autyzmem i jego rodziną. Mutyzm całkowity i wybiórczy- terapia, wspomaganie rozwoju, praca ze środowiskiem życia.

Dziecko z zespołem Aspergera - praca terapeutyczna i wspomaganie środowiskowe. Wspomaganie rozwoju mowy w SLI - wczesna

interwencja, profilaktyka i wspieranie rodziny. Rozwijanie i korygowanie mowy w oligofazji - niepełnosprawnosć intelektualna w stopniu

lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim. Zastępcze metody komunikacji -komunikacja alternatywna. Zaburzenia płynności mowy -

metody terapii. Afazja - terapia zaburzeń w afazji motorycznej, sensorycznej i mieszanej. Dyzartria - praca z pacjentem dorosłym z

dyzartrią. Metody terapii dzieci z MPD. Terapia zaburzeń mowy w zespołach wad wrodzonych, zaburzeniach hormonalnych i

zaburzeniach o podłożu genetycznym.

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 co drugi poniedziałek (parzyste), 10:45 - 12:15, sala 128
Magdalena Zając 23/25 szczegóły
2 co drugi poniedziałek (nieparzyste), 10:45 - 12:15, sala 128
Magdalena Zając 25/25 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Pawilon
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.
J.K. Chodkiewicza 30
85-064 Bydgoszcz
tel: +48 52 32 66 429 https://ukw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)