Techniki pozyskiwania szczepów i biopreparatów 1200-Bt12-wTPSiB-SD
Laboratorium (LAB) Semestr letni 2018/19

1.Zamorska J., Papciak D. 2004. Wybrane zagadnienia biotechnologii środowiskowej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej.

2.Bednarski W., Fiedurka J. 2007. Podstawy biotechnologii przemysłowej. Wydawnictwa Naukowe PWN

3.Muszyński A. (praca zbiorowa pod redakcją) 2007. Elementy biotechnologii w inżynierii środowiska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

W01. Zna techniki pozyskiwania, doskonalenia, stabilizacji drobnoustrojów do otrzymania biopreparatów stosowanych w biotechnologii

W02. Wskazuje przykłady zastosowań biopreparatów zawierających drobnoustroje i/lub ich enzymy w biotechnologii

U01.Przeprowadza eksperymenty wykazujące efektywność degradacji związków organicznych, nieorganicznych i czynników biologicznych przy użyciu biopreparatów

U02.Posługuje się interdyscyplinarnymi metodami analizy: chemicznej, enzymatycznej i mikrobiologicznej, do oceny degradacji czynników skażających środowisko

K01. Jest świadomy znaczenia biopreparatów projektowanych przez człowieka w procesach degradacji skażeń i ochronie środowiska,

K02. Doskonali umiejętność pracy zespołowej, analizowanie wyników eksperymentów, formułowanie wniosków

1.ocena sprawozdań z wykonanych zajęć laboratoryjnych, pisemne zaliczenie znajomości zagadnień teoretycznych związanych ze zrealizowanymi doświadczeniami

2.skala oceniania:

0-50% - ocena niedostateczna;

51-60% - ocena dostateczna;

61-70% - ocena dostateczna plus;

71-80%- ocena dobra;

81-90% - ocena dobra plus;

91-100% - ocena bardzo dobra

3.ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ze średniej ocen uzyskanych ze sprawozdań oraz kolokwiów 4. obecność obowiązkowa.

1.Izolacja szczepów Bacillus subtilis natto zdolnych do biosyntezy związków powierzchniowo czynnych.

2.Charakterystyka wybranych biopreparatów stosowanych w ochronie środowiska.

Ocena aktywności biopreparatów względem syntetycznych ścieków wg Weibergera:

a. Ogólna aktywność hydrolityczna oraz aktywność: celulolityczna (endoglukanazy), amylolityczna zawiesiny bakterii w preparacie.

b. Oznaczenie aktywności katalazy metodą manganometryczną.

c. Oznaczenie stężenia wybranych związków azotu i fosforu w próbach ścieków (np. N-NH4+, P-PO43-.

d. Oznaczanie chemicznego zapotrzebowania na tlen (CHZT).

3. Ocena zdolności do redukcji stężeń fenolu przez wyselekcjonowane natywne i poddane mutagenizacji izolaty drobnoustrojów