Uniwersytet Kazimierza Wielkiego - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Dydaktyka szczegółowa: Diagnoza w resocjalizacji 1100-P-R1DSD-ND
Wykład (WYK) Rok akademicki 2020/21

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 30
Limit miejsc: (brak limitu)
Zaliczenie: Egzamin
Rygory zaliczenia zajęć: egzamin
Literatura uzupelniająca: - Ambrozik, W. (2002). Resocjalizacja dzieci i młodzieży w codzienności działania. W: A. Radziewicz-Winnicki (red.), Edukacja a życie codzienne. Katowice: Wydawnictwo UŚ
-Sołtysiak, T. (2017). Nierówności w etiologii zabójstw matek przez synów. Studium indywidualnych przypadków, Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW
- Sołtysiak, T. (2017). "Katharsis" w pracy resocjalizacyjnej i dalszym w miarę optymalnym funkcjonowaniu jednostki. W: T. Sołtysiak, M. Gołembowska (red.), Resocjalizować we współczesnej rzeczywistości społecznej? Ale jak?. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW
- Sołtysiak, T., Michalski, J. (2020). Współczesna rzeczywistość społeczna ryzykiem zaburzeń dorosłych i socjalizacji młodego pokolenia. W: T. Sołtysiak, M. Gołembowska (red. naukowa), Zachowania ryzykowne a zachowania patologiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW
-Błachut, J., Gaberle, A., Krajewski, K. (2001). Kryminologia. Gdańsk: Wydawnictwo Arche
- Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. 1997 Nr 90 poz. 557 z poz. zm.)
Metody dydaktyczne: metody aktywizujące
metody dyskusyjne
metody problemowe
wykład konwersatoryjny
wykład w toku problemowym
Metody dydaktyczne - inne: brak
Literatura:

- Wysocka, E. (2008). Diagnoza w resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo PWN

- Wysocka, E. (2016). Diagnoza pozytywna w działalności pedagoga resocjalizacyjnego - założenia teoretyczne i metodologiczne identyfikacji zaburzeń w przystosowaniu. W: Lubelski Rocznik Pedagogiczny, T. XXXV, z. 2, s. 195-222

- Wysocka, E. (2019). Diagnoza w resocjalizacji - perspektywy pozytywna vs. negatywna, teoria vs. praktyka diagnozowania. W: Lubelski Rocznik Pedagogiczny, T. XXXVIII, z. 2, s.125-146

- Sołtysiak, T. (2017). Nierówności w etiologii zabójstw matek przez synów. Studium indywidualnych przypadków. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW

Podgórecki, A. (1962). Charakterystyka nauk praktycznych. Warszawa: Wydawnictwo PWN

- Hołyst, B. (2015). Kryminologia. Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis

- Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 z poz. zm.)

- Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. 1982 nr 35 poz. 228)

- Machel, B. (1994). Wprowadzenie do pedagogiki penitencjarnej. Gdańsk: Wydawnictwo UG

- Ciosek, M. (2001). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo PWN

Efekty uczenia się:

W01,W02, W03, W04, U01, U02, U03, K01, K02

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin pisemny: 8 pytań otwartych i półotwartych zgodne z efektami uczenia się.

2 sprawdziany z realizowanych treści programowych podczas zajęć.

Aktywność podczas zajęć. Aktywność będzie punktowana i uwzględniania w ostatecznym rozliczeniu przedmiotu.

Zakres tematów:

1. Początki stawiania diagnozy. Rozwój oddziaływań diagnostycznych i ich przenoszenie na grunt nauk społecznych.

2. Istota stawiania diagnozy w naukach pedagogicznych ze szczególnym uwzględnieniem pedagogiki resocjalizacyjnej.

3. Diagnostyka, diagnozowanie, diagnoza stosowana w naukach pedagogicznych a diagnoza w resocjalizacji.

4. Diagnoza indywidualna oraz diagnoza środowiskowa:

a)etapy diagnozy środowiskowej w ujęciu Adama Podgóreckiego;

b) metody i techniki stosowane w diagnozie środowiskowej;

c) diagnoza w powoływanych do tych celów ośrodkach a diagnoza pedagoga-resocjalizatora - pozytywne oraz negatywne aspekty;

d) diagnoza indywidualna, jej rodzaje i funkcje za Ewą Wysocką.

5. Metody i techniki wykorzystywane w diagnozie indywidualnej przez pedagoga-resocjalizatora:

a) analizy dokumentów urzędowych i osobistych;

b) wywiad i obserwacja;

c) posiłkowanie się przez pedagoga-resocjalizatora orzeczeniami ze specjalnie powoływanych ośrodków;

d) współpraca pedagoga-resocjalizatora z innymi specjalistami w procesie stawiania diagnozy;

e) możliwości oraz ograniczenia wykorzystywania innych metod i technik przez pedagoga-resocjalizatora w stawianiu diagnozy.

6. Przygotowywanie pedagoga-resocjalizatora do stawiania diagnozy podopiecznemu w środowisku otwartym oraz w ośrodkach resocjalizacji:

a) tworzenie optymalnych warunków umożliwiających przeprowadzenie diagnozy przez pedagoga-resocjalizatora;

b) wiedza, umiejętności, kompetencje pedagoga-resocjalizatora i ich optymalne wykorzystywanie w stawianiu diagnozy;

c) cechy i predyspozycje osobowości oraz zachowania pedagoga-resocjalizatora a stawianie diagnozy;

d) inne uwarunkowania z uwzględnieniem podopiecznego i jego zachowań w procesie stawiania diagnozy.

7. Konieczność uwzględniania punktów archimedesowych oraz achillesowych w stawianiu diagnozy.

8. Katharsis w stawianiu diagnozy - pozytywny oraz negatywne aspekty.

9. Błędy w stawianiu diagnozy i ich konsekwencje w pracy resocjalizacyjnej.

10. Projektowanie pracy resocjalizacyjnej w oparciu o diagnozę i jej modyfikacje przy czynnym współudziale podopiecznego.

11. Zmiany metod i form pracy wynikających z modyfikacji diagnozy oraz zmieniających się warunków życia społeczno-indywidualnego podopiecznego.

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 wielokrotnie, sobota (niestandardowa częstotliwość), 8:00 - 12:15, (sala nieznana)
Teresa Sołtysiak 16/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.
J.K. Chodkiewicza 30
85-064 Bydgoszcz
tel: +48 52 32 66 429 https://ukw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)