Literatura uzupelniająca: |
dowolne wydania:
Wielki słownik poprawnej polszczyzny, red. A. Markowski (WSPP 2017 r. lub 2004 r.) lub
Nowy słownik poprawnej polszczyzny, red. A. Markowski (NSPP dowolne wydanie) – cz. Hasła problemowe, np. błąd językowy – s. 1621-1623, innowacja językowa – s. 1652-1653, kryteria poprawności językowej – s. 1667-1669
Słownik etymologiczny języka polskiego, A. Brückner (SEJP dowolne wydanie)
Słownik frazeologiczny języka polskiego, S. Skorupka (SFJP 1968 r.)
Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak (SJPSz dowolne wydanie)
Słownik paronimów, M. Kita i E. Polański (SPar 2008 r.)
Słownik peryfraz, M. Bańko (SP 2009 r.)
Słownik polszczyzny potocznej, J. Anusiewicz i J. Skawiński (SPP 1996 r.)
Słownik wyrazów bliskoznacznych, red. S. Skorupka (SWB 1998 r.)
Słownik wyrazów obcych, red. E. Sobol (SWO 1997r.)
Wielki słownik języka polskiego, red. S. Dubisz (Warszawa 2018 r.) lub
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz (USJP 2004 r.)
Wielki słownik języka polskiego, red. P. Żmigrodzki (www.wsjp.pl)
+ wybrane przez studentów
Benenowska I., 2008, Refleksje w zakresie poprawności językowej, [w:] Siła słów i ludzi, red. M. Święcicka, Bydgoszcz, s. 37-43
Bartmiński J., 1992, Nazwiska obce na tle kontaktów języków i kultur, [w:] Język a kultura, t. 7, Wrocław, s. 9-15
|
Literatura: |
Anusiewicz J., 1999, Kulturowa teoria języka, [w:] Język a kultura, t. 1, s. 17-31
Bąba S., 2009, Frazeologia polska. Studia i szkice
Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz H., 1973, Kultura języka polskiego, Warszawa, t.1-2 (KJP)
Cegieła A., Markowski A., 1982, Z polszczyzną za pan brat, Warszawa
Cienkowski W., 1980, Język dla wszystkich, Warszawa
Dyszak A., 1999, Mały słownik rzeczowników osobliwych, Kraków - Warszawa
Dyszak A., 2007, Mały słownik czasowników osobliwych, Kraków - Warszawa
Encyklopedia języka polskiego, 1991, red. S. Urbańczyk, Warszawa (EJP)
Jadacka H., 2005, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa
Karpowicz T., 2018, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa ((lub wcześniejsze wydanie – 2008)
Kochański W., Klebanowska B., Markowski A., 1989, O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa
Kultura języka dziś, 1995, red. W Pisarek i H. Zgółkowa, Poznań
Markowski A., 2018, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa (lub wcześniejsze wydanie – 2005)
Markowski A., Puzynina J., 1993, Kultura języka, [w:] EKP XX, t. 2, Wrocław, s. 53-64
Miodek J., 1987, Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław
Współczesny język polski, 2001, red. J. Bartmiński, Lublin
|
Efekty uczenia się: |
W1- Student rozróżnia kompetencję językową i komunikacyjną; zna ogólne pojęcia kultury języka, rodzaje normy, zasady poprawności językowej. Zdaje sobie sprawę, że zagadnienia związane z poprawnością językowa stanowią podstawy warsztatu pracy dziennikarza, rzecznika prasowego, pracownika agencji reklamowej i specjalisty w zakresie public relations. - K_W01, K_W17
U1- Student potrafi dostrzegać błędy językowe w wypowiedziach publicznych, krytycznie się do nich odnieść, ocenić społeczne i komunikacyjne konsekwencje posługiwania się niepoprawną polszczyzną. - K_U01
U2 - Student zna i stosuje w praktyce reguły poprawności językowej, począwszy od normy ortofonicznej, przez gramatyczną, po leksykalną i frazeologiczną. Odnajduje i wykorzystuje wiarygodne źródła informacji (m.in. słowniki języka polskiego).- K_U01
K1- Student zdaje sobie sprawę z konieczności doskonalenia swojego profesjonalnego warsztatu i pogłębiania wiedzy z zakresu kultury języka w ramach rozszerzania własnych kompetencji językowej. - K_K01, K_K06
|
Metody i kryteria oceniania: |
przygotowanie do zajęć (forma stacjonarna) – aktywny udział, 2 kolokwia, prezentacja/-e wybranego problemu normatywnego, samodzielne rozwiązywanie problemów na podstawie inf. słownikowych
warunki zaliczenia:
na ocenę dostateczną
student uczestniczy aktywnie w zajęciach, zna podstawowe pojęcia, rozróżnia błędy i poprawia je
na ocenę dobrą
student uczestniczy aktywnie w zajęciach, zna podstawowe pojęcia, rozróżnia rodzaje normy, rozpoznaje błędy i poprawia je
na ocenę bardzo dobrą
student uczestniczy aktywnie w zajęciach, zna podstawowe pojęcia, rozróżnia rodzaje normy, rozpoznaje, klasyfikuje błędy i poprawia je, dostosowuje normę do rodzaju tekstu
|
Zakres tematów: |
1. Zapoznanie z programem zajęć, ustalenie warunków i formy zaliczenia.
2. Pojęcie kultury języka, normy językowej, błędu językowego, innowacji językowej. Kryteria poprawności językowej
- postawy wobec języka.
3. Zagadnienia związane z poprawnością zapisu i wymowy
- podstawowe zagadnienia poprawności w zakresie ortografii i interpunkcji.
4. Wybrane zagadnienia normy fleksyjnej w obrębie rzeczowników, czasowników (także imiesłowów), przymiotników, liczebników, zaimków i przyimków.
5. Odmiana nazwisk (w tym dwuczłonowych).
6. Wybrane normy ortograficzne i interpunkcyjne - powtórzenie i uzupełnienie wiedzy S. (m.in. nazwy miejscowości, ich odmiana, tworzenie form przymiotnikowych).
7. Zagadnienia poprawnościowe w zakresie składni.
8. Zagadnienia poprawnościowe w zakresie leksyki (m.in. wyrazy modne i zapożyczone, pleonazmy i tautologie).
9. Frazeologizmy (typy, znaczenie, poprawne stosowanie).
10. Słowniki – ich różnorodność, znaczenie, zasady korzystania (na podst. zasobów bibliotecznych UKW i zainteresowań/potrzeb Studentów).
11. Kultura języka, etyka i wartościowanie (m.in. zagrożenia związane z agresją językową, brakiem tolerancji i szacunku dla adwersarza).
12. Podsumowanie i uzupełnienie. Zaliczenie.
|